Bieganie w brzydką pogodę, czyli treningowa szkoła przetrwania

Żołnierze przechodzą szkolenia, by być gotowymi do działania w każdej chwili i warunkach. Choć od biegania do wojaczki daleka droga, to niektóre zawody przecież przypominają bitwę (albo serię bitew) z przeciwnościami. Obronną ręką wychodzą z nich ci, dla których to nie pierwszyzna.

I wyświechtane powiedzenie „Co Cię nie zabije, to Cię wzmocni” świetnie się tu sprawdza. Ale czy nie jest właśnie tak, że w trudnych warunkach górę bierze doświadczenie?

Przykład: morderczy upał na mistrzostwach świata w Moskwie w 2013 roku. W maratonie kobiet od początku prowadzi Valeria Straneo (37-latka, matka dwójki dzieci, z usuniętą śledzioną i chorobą powodującą anemię). Komentatorzy byli przekonani, że wymięknie.

Jak się skończyło? Przegrała tylko z obrończynią tytułu. Wszystkie młodsze koleżanki z lepszymi życiówkami musiały oglądać jej plecy.

Rewolucje żołądkowe

Zaprawionego w bojach biegacza poznasz po tym, że ma do opowiedzenia historię, kiedy to zew natury wezwał go do toalety z trasy.

• Rozstrój żołądka może być spowodowany odwodnieniem i zaburzoną równowagą elektrolitów w organizmie. Kiedy Cię złapie, zrób przerwę na marsz. Napij się wody i izotonika. Jeżeli kręci Cię w żołądku, jak najszybciej znajdź toaletę i załatw sprawę. Jeśli potem dasz radę biec dalej, to może być dobra lekcja radzenia sobie z problemami żołądkowymi, które mogą się pojawić w trakcie zawodów. Potok z organizmu nie ma końca i co chwila musisz się zatrzymywać? Skończ na dzisiaj.
• Najprostszą receptą, ale często lekceważoną, jest utrzymywanie właściwego nawodnienia. Kiedy rewolucja dopadnie żołądek, zrób śledztwo. Przeanalizuj, co nowego pojawiło się w Twoim jadłospisie w ostatnich 48 godzinach. Usuń z menu potencjalnych winnych przed kolejnym treningiem lub zawodami. I pamiętaj, że papier toaletowy to obowiązkowe wyposażenie biegacza.

Pogoda pod psem

Kiedy za oknem nieciekawie, wybór jest prosty. Odpuszczasz i przekładasz trening albo oddzielasz mięczaków od twardzieli.

• Nawet w szykowaniu się na wojnę trzeba zachować umiar. Jeżeli wichura taka, że wyrywa drzewa z korzeniami, a grzmoty co chwila rozświetlają niebo, albo jest ekstremalnie ciepło lub zimno – lepiej odpuścić. W przypadku tradycyjnej niepogody spróbuj wyjść: najwyżej wrócisz po 15 minutach. Sprawdzisz, jak trzymasz tempo w takich warunkach i jak sprawują się Twoje ciuchy. Niektóre świetnie sprawdzają się w suchych warunkach, a w deszczu zamieniają się w papier ścierny na mokrych szwach. Podobnie sprawa ma się z okularami, daszkami i czapkami. Czy chronią przed wpadaniem deszczu do oczu?
• Jeżeli na weekend zapowiadają kataklizm pogodowy, nie wahaj się zrobić swojego długiego treningu w piątek. Idealnie byłoby w czwartek mieć lżejszy bieg i odpocząć w sobotę. Jeśli prognozy się nie sprawdzą i warunki nie będą tragiczne, wyjdź w niedzielę na spokojniejszy rozruch.

Nogi jak z ołowiu

Wychodzisz na trening, a nogi jakby ktoś podmienił na takie z ołowiu. Po mocnych treningach to normalne, ale po kilku dniach powinno puścić.

• W ciężkie dni przemyśl trasę swojego treningu. Pętla koło domu może być lepsza niż daleka eskapada. Żeby nie zdarzyło się tak, że w połowie nogi całkiem odmówią posłuszeństwa, a z powrotem będzie kawał drogi. Zacznij od porządnej rozgrzewki. Pierwsze kilometry biegnij wolniej niż zwykle, możesz zacząć nawet od marszu. Kiedy nadal niewyraźnie się czujesz, a nogi się plączą, zjedz żel i wypij kilka łyków wody. Może potrzebujesz węglowodanów? W ciągu kwadransa powinien nadejść zastrzyk mocy. Jeżeli nie ma poprawy, zawróć – na dziś wystarczy. Takie bieganie nie jest ani przyjemne, ani bezpieczne. Spróbuj jutro.
• Na Twoje samopoczucie mają wpływ stres, brak snu, złe odżywianie, zbliżająca się choroba. Sytuacja, gdy czujesz się bez sił przez kilka dni i nie wiesz, dlaczego, powinna Cię zaniepokoić. Zgłoś się do lekarza, by wykluczyć anemię lub problemy z tarczycą.

Silna wola na wymówki

Podkręć motywację, by była silniejsza niż preteksty do opuszczenia treningu.

• Przygoda. Długie biegi zamień w wyprawę. Poznaj nowe rejony miasta lub tereny zielone. Jeżeli trenujesz do lokalnego biegu, przebiegnij się po trasie zawodów.
• Nagroda. Nagradzaj się małymi przyjemnościami, np. wyjściem do kina albo naleśnikami z owocami. Świadomość, co czeka na Ciebie po treningu, pomoże wyjść za próg domu.
• Wsparcie. Umawiaj się z kolegą, który trenuje zawsze. Zbieraj kilometry w akcjach charytatywnych. Podejmij wyzwanie, by zrobić określoną liczbę kilometrów w miesiącu.
• Plan. Zaplanuj cały rytuał: śniadanie, bieg, posiłek, drzemkę, inne zadania na ten dzień. Wpasuj trening do planu, a potem tylko odhaczaj zadania do wykonania.

RW 01-02/2016