Chociaż brzmi to banalnie, co za dużo, to niezdrowo. I wcale nie chodzi o to, że ryzyko wystąpienia przetrenowania rośnie wraz z liczbą kilometrów pokonywanych tygodniowo, ale raczej o ilość wypoczynku.
Pierwszymi symptomami tego zjawiska jest spadek energii i łatwiejsze męczenie się, z czasem przechodzące w stan permanentnej apatii i wyczerpania. Nogi stają się ciężkie i nawet dzień odpoczynku nie daje im znaczącego odprężenia. Do tego dochodzi rozdrażnienie (które najłatwiej zdiagnozują Twoi najbliżsi).
W skrajnych przypadkach połączenie wszystkich tych objawów może wpędzić największego twardziela w depresję lub inną chorobę czy kontuzję. Zwłaszcza że często odruchową reakcją biegaczy na spadek formy jest zwiększenie ilości treningów. Czyli odwrotność tego, co powinno się robić w przypadku wystąpienia przetrenowania. Naucz się, jak rozpoznawać i unikać najczęstszych pułapek, które nie pozwolą Ci wpaść w jego sidła.
Sprawdź, czy nie grozi Ci przetrenowanie: Potrzebujesz odpoczynku? Zrób test na przemęczenie
Chcesz biegać więcej, dłużej i częściej, ale ciągle jeszcze doleczasz kontuzję.
Lekarze, zapisując medykamenty, podają dokładną dawkę i sposób stosowania. Jeżeli skrócisz kurację, ryzykujesz nawrotem choroby, a całe leczenie może pójść na marne. Tak samo jest z rozpoczynaniem treningów po kontuzji.
Zalecona przerwa od biegania powinna trwać dokładnie tyle, ile określił Twój ortopeda czy fizjoterapeuta. Dla organizmu czas jest często najlepszym lekarstwem. Odpoczynek pozwala mu się zregenerować i odbudować zniszczenia spowodowane kontuzją.
Przedwczesne wyrywanie się na ścieżkę może być błędem, który będzie kosztował odnowienie kontuzji. Wolny czas przeznacz na trening uzupełniający i mądre zaplanowanie sezonu, a do treningów wracaj stopniowo. Dzięki temu po kontuzji możesz wrócić jako jeszcze silniejszy zawodnik.
Właśnie się okazało, że za kilka tygodni chcesz wystartować w zawodach, więc teraz próbujesz skondensować treningi, żeby się wyrobić.
Wizja startu w wymarzonym biegu górskim, słynnym maratonie lub po prostu z grupą znajomych potrafi odebrać zdrowy rozsądek. Nawet doświadczonym biegaczom zdarza się zapisać w ostatniej chwili na zawody i dopiero później zawracają sobie głowę takimi szczegółami, jak przygotowanie. To dość ryzykowne.
Bardzo chcesz pobiec? Stań na starcie, ale zamiast walczyć o życiówkę, pomóż dobiec do mety wolniejszemu koledze.
Udało Ci się ustalić ambitny cel, ale słabo idzie Ci wplatanie treningów w codzienne obowiązki.
Masz chętkę na nową życiówkę lub kupujesz już bilet na swój pierwszy maraton. Po pustyni. Masz ułożoną rozpiskę treningową na każdy dzień? Gratulacje. A jak terminy w pracy, długość snu i obowiązki rodzinne? Kłopotliwe pytanie, prawda?
Komentarze