Wiadomo, że aby urwać na półmaratonie trochę sekund ze swojej życiówki, trzeba głównie pracować nad szybkością. Sztuką jest wiedzieć, kiedy zacząć, żeby nie przedobrzyć. Szybkość i siłę można zacząć budować dopiero na solidnej bazie wytrzymałościowej. Jeśli polujesz na lepszy wynik po 21 kilometrach, rozpocznij przygotowania od wybiegań i podbiegów, by wypracować porządną wydolność tlenową. Dopiero wtedy Twój organizm będzie przygotowany do treningu jakościowego - pracy nad siłą i szybkością.
Półmaratończycy lubią ten dystans, bo pokonuje się go najczęściej umiarkowanym tempem. Ale myśląc o dobrych wynikach, trzeba czasem dodać trochę gazu. Nie można wymagać od mięśni, że uruchomią szybkokurczliwe włókna akurat w dniu startu i akurat w drugiej połowie dystansu, skoro wcześniej pozostawały uśpione.
Po rekord w półmaratonie: Paweł Miziarski (22 lata)
Od początku sezonu jego biegowe życie jest podporządkowane temu, żeby uzyskać w półmaratonie czas w okolicach 1:28. Jest świetnie zorganizowany, więc pewnie zrealizuje założony cel. "Na początku roku zawsze planuję sobie cały sezon, wszystkie starty. Potem biorę pod uwagę tylko drobne korekty" - mówi Paweł.
Do urwania sekund z życiówki przygotowuje się rzetelnie według rozpiski, ale słucha też swojego organizmu. "Może treningi pod kątem pobicia mojego rekordu nie są dłuższe czy większe objętościowo, ale są robione z głową - mówi Paweł. - Wyciągam bardzo dużo wniosków ze wszystkich startów i treningów. Monitoruję całe swoje przygotowania, interesuję się fi zjologią wysiłku fi zycznego i staram się dobrać taki program, który jest dla mnie optymalny" - tłumaczy.
"Biegam 4 razy w tygodniu, stosuję dwa treningi lekkie, jedno długie wybieganie i jeden trening na bieżni, a oprócz tego dużo treningu uzupełniającego: pływanie, rower, koszykówka - wymienia. - Najważniejsze jest zdrowie i dobra zabawa, a rekordy padają po prostu przy okazji".
