Rozbieramy układ oddechowy na czynniki pierwsze, żeby przyjrzeć się dokładnie, jak pracuje każdy element i wykorzystać maksymalnie jego możliwości. Zwiększając pojemność dostarczanego do swojego organizmu tlenu, poprawiasz wydolność.
Nos
To tutaj zaczyna się proces oczyszczania, ogrzewania i nawilżania powietrza – w spoczynku przepływa go około 5 litrów na minutę, a podczas biegu około 90 litrów i więcej.
Jama nosowa to filtr, który dba o jakość powietrza docierającego do płuc. Wdech nosem i wydech ustami jest optymalnym sposobem oddychania, dopóki nie zaczynasz biec.
Podczas wysiłku musisz łapać dużo więcej powietrza, żeby wychwycić z niego więcej tlenu dla pracujących mięśni. A usta to po prostu większy otwór niż dziurki w nosie. Rozluźnij żuchwę, szczękę i swobodnie łap tyle lotnego paliwa, ile potrzebujesz.
Tchawica
Łączy krtań (narząd głosu) z oskrzelami (drzwiami wejściowymi do płuc).
Im lepszy jest przepływ powietrza od gardła do płuc, tym efektywniej tlen dostaje się do mięśni. Złapanie swobodnego oddechu ułatwia mentol – składnik odświeżających pastylek i gum do żucia. Sięgnij po jedną przed biegiem (nie zachłyśniesz się w ruchu), a od razu poczujesz świeżość i wrażenie udrożnienia dróg oddechowych.
Przepona
Kurczy się nieustannie przez całe życie. Leżący na granicy klatki piersiowej i jamy brzusznej mięsień odpowiada za 80% roboty przy każdym wdechu. Warto pracować nad tą okolicą nie tylko na lekcji śpiewu.
Leżąc na plecach, staraj się, wciągając powietrze, napełniać nim brzuch (nie klatkę) – jak balon. Opuszczaj brzuch przy wydechu. Ćwiczeniem poprawiającym kontrolę mięśni oddechowych są mostki na piłce szwajcarskiej. Połóż się na plecach, stopy oprzyj na piłce. Unieś biodra i plecy. 10 razy podnoś na zmianę wyprostowane nogi. Zrób 3 takie serie.
Komentarze